W Pelplinie 16 listopada 2014 r. odbył się dzień skupienia Doradców Życia Rodzinnego diecezji pelplińskiej.
Doradcy Życia Rodzinnego to grupa prawie 350 osób, którzy w całej diecezji pełnią posługę wobec narzeczonych i rodzin. Spotkali się oni 16 listopada 2014 w Pelplinie. Mszy św. z udziałem doradców rodzinnych przewodniczył ks. Bp. Ryszard Kasyna, który w nawiązaniu do czytań mówił o zadaniu ciągłego pomnażania talentów. Na koniec celebracji Biskup podziękował mgr Jadwidze Borkowskiej za 46 lat owocnej pracy w poradnictwie rodzinnym.
Gościem spotkania była Alina Strzałkowska, która wygłosiła prelekcję „Bezdroża ideologii gender”.
Relacja – Radio Głos
„Bezdroża ideologii gender” Alina Strzałkowska
Materiały i strony dotyczące gender, o których wspomina prelegentka
Konwencja RE w sprawie zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet
i przemocy domowej w świetle konstytucji RP.
Gabriele Kuby. Obowiązkowa edukacja seksualna w szkołach pewną drogą do zniszczenia rodziny i chrześcijaństwa.
WHO standardy edukacji seksualnej.
Wzory oświadczeń:
Pani Alina Strzałkowska zauważyła, że żyjemy w świecie gdzie występuje tzw. genderowa nowomowa. Jest ona systemem pojęć i ma „urobić” świadomość społeczeństwa tak, by bezrefleksyjnie przyjmowało założenia ideologii gender, a także akceptowało ich społeczne konsekwencje.
Prelegentka mówiła o niezwykłym rozwoju tej ideologii jako wyniku działalności
w naszym kraju Gender Studies jak również Międzywydziałowych Studenckich Kół Naukowych Gender. W statucie obok propagowania gender zapisana jest popularyzacja pozytywnego wizerunku feminizmu i środowiska LGBT. Ten międzynarodowy skrótowiec odnosi się do lesbijek, gejów, osób biseksualnych oraz osób transgenderycznych jako całości. „Seksualna różnorodność” w ich zamierzeniach ma prowadzić do „elastyczności tożsamości płciowej i seksualności” co oznacza niszczenie tożsamości płciowej mężczyzn i kobiet. W nauczeniu gender nie mówi się o odkrywaniu swojej męskiej lub kobiecej tożsamości, ale przede wszystkim zachęca się do dyskusji nad zmianą płci i wyborem orientacji seksualnej. Młodzieży proponuje się zachowania homoseksualne w wieku kiedy przeżywają oni homofilność czyli upodobanie do przebywania i fascynacji przedstawicielami własnej płci. Sama homofiność, zdaniem psychologów (E.Ericsona) jest prawidłową fazą rozwojową dzięki, której pogłębia się świadomość własnej płci i jej specyficznej inności. Błędem jest mylić ją z orientacją homoseksualną.
Alina Strzałkowska zwróciła uwagę, że młody człowiek przeżywając homofilność doświadcza czasu, w którym druga płeć „mogłaby nie istnieć”. Służy to identyfikacji
z własną płcią. Polega to na porównywaniu się dziewcząt do wzorca własnej płci: „fajna kobieta ta moja mama” (ciocia lub koleżanka), też chciałabym być taką kobietą. Podobnie chłopcy konfrontują się z wzorcem własnej płci „też chciałbym być takim mężczyzną”. Dopiero po takiej identyfikacji i akceptacji swojej płci człowiek może budować dojrzałe relacje z płcią przeciwną czyli heterofilność.
Kolejnym przejawem propagandy ideologii gender jest wprowadzenie pojęcia tzw. płci kulturowo-społecznej. Wyznawcy gender uważają, że dotyczy ona cech kształtowanych przez społeczeństwo, przypisywanych kobietom i mężczyznom niezależnie od płci biologicznej. Utrzymują oni, że człowiek może zdecydować o swojej płci, nie licząc się ze swoimi genami. Prelegentka wyraźnie podkreśliła, że dla prawidłowego funkcjonowania człowieka konieczna jest zgodność płci w wymiarze biologicznym z płcią w wymiarze psychospołecznym.
Pluralizacja form współżycia ma doprowadzić do likwidacji trwałego małżeństwa i rodziny. Prelegentka wspomniała o zdrowotnych skutkach edukacji seksualnej promowanej na Zachodzie. Widoczne są one w liczbie osób zakażonych wirusami przenoszonymi drogą płciową, szczególnie HIV i HPV (wirus brodawczaka ludzkiego). Wspomniała też o częstych zakażeniach chlamydią, która jest powodem niepłodności kobiet i mężczyzn. W Polsce sprawdza się edukacja seksualna opierająca się na promocji wstrzemięźliwości seksualnej. Przynosi ona dobre rezultaty widoczne przez niską liczbę poczęć u nastolatek oraz małą ilość zakażeń wirusami chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Alina Strzałkowska przypomniała, że nasza Ojczyzna jeszcze nie przyjęła Konwencji Rady Europy „O zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej”. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że może być ona przez Sejm RP ratyfikowana. Konwencja zobowiązuje do czynnej likwidacji przemocy wobec kobiet poprzez ofensywną i agresywną zmianę wzorców społecznych i kulturowych, wykorzenienie uprzedzeń, zwyczajów, tradycji, kultury, religii opartych na stereotypowym modelu roli kobiet i mężczyzn. Są to bardzo niebezpieczne zapisy ponieważ uderzają w podstawowe wartości etyczne
i antropologiczne. Prelegentka mówiła, że programy międzynarodowe przewidują leczenie osób krytykujących zachowania seksualne innych. Konwencja nakłada na państwa obowiązkowe wprowadzenie oficjalnych programów nauczania służących promowaniu „niestereotypowych ról płci” na wszystkich poziomach edukacji.
Alina Strzałkowska stwierdziła zwróciła uwagę na fakt, że w Polsce gender wprowadza się pod przykrywką równości. Programy równościowe zakładają wychowanie do równouprawnienia niczym nieskrępowanej wolności i tolerancji wobec wszelkiego rodzaju postaw, zachowań i wartości. Przykładem tego typu działania jest program „Równościowe przedszkole” analizowany przez ekspertów Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN. Stwierdzili oni, że jest on „wysadzaniem dziecka” z jego biologicznej płci i kształtowaniem niechętnego stosunku do niej.
Dzieci uczyły się w nim na przykład piosenki „Moja płeć mnie nie ogranicza”, przebierały się w ubrania płci odmiennej, chłopcy byli zmuszani do malowania paznokci. Z pewnością takie praktyki nie wspierają rozwoju dziecka i kształtowania jego tożsamości płciowej.
Alina Strzałkowska, która od 16 lat zajmuje się problematyką wychowania do życia
w rodzinie oraz badaniem zjawiska gender. Na koniec zachęcała słuchaczy, aby przeciwdziałać wprowadzaniu standardów edukacji seksualnej w Europie. Skutki takiej edukacji seksualnej (typu B) są widoczne: od lat 90- tych co roku w Niemczech wychodzi na światło dzienne od 12.000 do 15.000 przypadków nadużyć seksualnych dzieci na dzieciach.
Mogą temu służyć inicjatywy: „Stop seksualizacji naszych dzieci” i „Nie dla gender”. Prelegentka wyraziła nadzieję, że przykre doświadczenia Zachodu mogą nam pomóc uchronić nasz kraj przed zgubnymi skutkami ideologii gender.
Opracował ks. Sławomir Ałaszewski, diecezjalny duszpasterz rodzin.
