Zespół specjalistów zaangażowanych w działalność Centrum Psychologiczno-Pastoralnego „WIĘŹ” spotkał się na dzieleniu się opłatkiem.


W różnorodne formy działalności Centrum WIĘŹ w diecezji pelplińskiej jest zaangażowanych już ponad 40 osób. Są to psychoterapeuci, pedagodzy, osoby prowadzące zajęcia dla dzieci, młodzieży, akademii 50 +, wolontariusze oraz duszpasterze. Centrum WIĘŹ świadczy pomoc w Tczewie, Starogardzie i Chojnicach. Więcej informacji www.centrumwiez.pl

Spotkanie, które odbyło się 17 grudnia 2015 r. w starogardzkiej siedzibie Centrum „WIĘŹ” jest coroczną okazją do spotkania zespołu „WIĘZI”, wypowiedzenia wzajemnych życzeń, okazania wzajemnej życzliwości.

Uroczyście otwarty oddział Centrum Psychologiczno-Pastoralnego „Więź” w Chojnicach oferuje pomoc psychologiczną, psychoterapię indywidualną, małżeńską i rodzinną, zajęcia rozwojowe dla dzieci oraz Akademię dla osób 50 plus.


W dniu 19 października 2015 r. miała miejsce uroczysta inauguracja działalności oddziału Centrum Psychologiczno – Pastoralnego „Więź” w Chojnicach. Biskup Diecezjalny Ryszard Kasyna przeciął wstęgę i poświęcił pomieszczenia Centrum. Psychologowie i pedagodzy pracujący w Centrum „Więź” świadczą pomoc zarówno osobom indywidualnym jak i małżeństwom oraz rodzinom szukającym wsparcia w różnych trudnościach życiowych i kryzysach osobistych. Jak podkreśla jedna z osób prowadzących psychoterapię, pomoc psychologiczna jest dla każdego człowieka, ponieważ każdy może mieć trudniejszy okres w swoim życiu lub może korzystać z psychoterapii, aby rozwijać się i lepiej wykorzystywać swój potencjał życiowy. Centrum Psychologiczno – Pastoralne „Więź” zostało powołane dekretem Księdza Biskupa Ryszarda Kasyny w drugą rocznicę beatyfikacji Jana Pawła II, 1 maja 2013 roku. Po Tczewie i Starogardzie Gdańskim, Chojnice są już trzecim miastem, w którym działa Centrum „Więź”. Oprócz pomocy psychologicznej i terapeutycznej Centrum oferuje  również zajęcia rozwojowe dla dzieci w każdą sobotę, wolontariat dla młodzieży oraz zajęcia dla osób 50 plus z angielskiego, ABC komputera i Internetu, treningu umysłu, pamięci i koncentracji, rękodzielnicze oraz gimnastyczne. Siedziba Centrum „Więź” w Chojnicach znajduje się na ul. Młodzieżowej 44 (boczne wejście Gimnazjum nr 1). Więcej informacji propozycjach Centrum „Więź” na stronie www.centrumwiez.pl.


Relacja z całości spotkania


Ks. dr Sławomir Ałaszewski, duszpasterz rodzin diecezji pelplińskiej


Ks. dr Krzysztof Naczk, dyrektor Centrum Psychologiczno – Pastoralnego „Więź”


Ks. Bp dr Ryszard Kasyna, Biskup Pelpliński


Modlitwa poświęcenia pomieszczeń


Potrzeba Centrum „Więź” w Chojnicach Adelina Jarzemska


Dla kogo jest psychoterapia? – Katarzyna Grąbska


Anonimowość i zajęcia Akademii 50 plus – Ewelina Święcka


Zajęcia psycho-rozwojowe – Adrianna Wodowska


Akademia 50 plus, rękodzielnictwo – Marlena Odejewska



W dniu 17 października 2015 r. odbyły się Warsztaty rozwoju osobistego na temat

„Jak razem żyć i się nie pozabijać? Sztuka rozwiązywania konfliktów i o mocy przebaczenia”

Organizatorem było Centrum „Więź” we współpracy z Polpharmą i duszpasterstwem rodzin diecezji pelplińskiej.


1. Zasady budowania szczęśliwego związku

Ewa i Andrzej Wiszenko


Ewa Wiszenko – coach i trener umiejętności interpersonalnych. Wiedzę psychologiczną zdobyła na studiach podyplomowych z zakresu psychologii w pracy z ludźmi oraz w szkole coachingu Co-Active Coaching CTI (akredytacja International Coach Federation). Posiada wieloletnie doświadczenie w pracy z małżeństwami. Specjalizuje się w pomocy ludziom, którzy znaleźli się na rozstaju dróg życiowych oraz zawodowych. Pomaga osobom rozpoznać i rozwinąć swój potencjał na drodze prowadzącej do zrównoważonego życia. Prywatnie jest żoną i mamą dwóch synów. Poza pracą zawodową tworzy kompozycje roślinne w ogrodzie, a w kuchni – nowe smaki i potrawy.

Andrzej Wiszenko – jest trenerem i coachem od 14-u lat. Posiada certyfikat coachingu amerykańskiej firmy CTI. Ma duże doświadczenie menedżerskie, pomaga ludziom w ich problemach zawodowych, w rozwoju kompetencji pracowniczych oraz w zbilansowaniu życia prywatnego i zawodowego. Fascynuje go towarzyszenie ludziom w odkrywaniu ich osobistego potencjału i usuwaniu barier mentalnych. Pomaga osobom, które znalazły się w kryzysie, mają trudności małżeńskie, zmagają się z problemami wychowawczymi. W pracy trenerskiej kładzie nacisk na rozwój osobisty oraz komunikację interpersonalną. Prywatnie jest mężem i ojcem. Lubi czytać książki z zakresu psychologii i zarządzania.


1. Bądź na bieżąco i pamiętaj o podziwie


2. Inwestuj w związek i dziel się władzą


3. Rozwiązuj problemy, pamiętaj o przebaczeniu, rytuałach i wartościach


2. Konflikt i jego płaszczyzny, a rola mediatora

Michał Dąbrowski


Trwały i satysfakcjonujący związek jest kluczowy dla poczucia szczęścia człowieka, chroni przed chorobami i promieniuje na dzieci, dla których miłość rodziców jest bazą dla ich rozwoju osobowego. Istnienie fundamentu przyjaźni w małżeństwie pomaga rozwiązać większość konfliktów i przetrwać kryzysy. Jak wzmacniać przyjaźń w związku, byście oboje czuli się w nim bezpiecznie i pewnie? Kluczem jest świadoma decyzja: Chcę dobra dla ciebie i zgodnie z tym działam.

Notatka z warsztatu

JAK DBAĆ O WIĘŹ W ZWIĄZKU BY CIESZYĆ SIĘ RELACJĄ I NIE DOPROWADZIĆ DO GŁĘBOKIEGO KRYZYSU?

1. BĄDŹCIE NA  BIEŻĄCO W WASZYCH SPRAWACH

Czy wiem, czym żyje obecnie mój współmałżonek? Co go cieszy, co lubi, czym się martwi? Naturalne pragnienie poznania drugiej osoby na etapie zakochania i początku małżeństwa z czasem zanika, jeśli nie podsyca się go. Usiądźcie codziennie wieczorem na filiżankę herbaty i opowiedzcie sobie, co ważnego wydarzyło się dziś. Poznać znaczy kochać.

2. PIELĘGNUJCIE POZYTYWNE SPOJRZENIE NA WSPÓŁMAŁŻONKA. WYRAŻAJCIE PODZIW I UZNANIE

To, co na początku fascynowało, może zostać przykryte kurzem rutyny i bieżących trudności. Przypomnijcie sobie, co zadecydowało, że to właśnie jego/ją wybraliście? Co cenicie najbardziej  w niej/nim? Pomyślcie o pozytywnych wydarzeniach, jakie cechy jego/jej o tym zdecydowały, że tak je pamiętacie? Każdego dnia spróbujecie wyostrzyć wzrok tak, by pośród wad zobaczyć diamenty – cechy godne podziwu. Znajdźcie codziennie sposób na wyrażenie prawdziwego uczucia i uznania.  Randka małżeńska to dobry sposób na świętowanie związku i cieszenie się sobą nawzajem. A codziennie, drobne gesty uprzejmości i życzliwości. Wyrażajcie wdzięczność.

3. CODZIENNIE ZWRACAJCIE SIĘ KU SOBIE

Utrzymujcie kontakt w najdrobniejszych sprawach wspólnego życia. W codzienności pozwalajmy odczuć współmałżonkowi, że jego sprawy są ważne, nawet gdy dla nas nie mają takiego znaczenia. Elegancja i dobre maniery w codziennych kontaktach są kluczem do relacji, tak jak napełnianie zbiorników miłości paliwem, które żywi więź. Rozpoznajcie (porozmawiajcie), jakim językiem miłości on/ona „mówi” i pragnie, by się do niej/niego zwracać. Nauczcie się go.

4. ULEGAJCIE WPŁYWOM PARTNERA. DZIELCIE SIĘ WPŁYWAMI W ZWIĄZKU

W dobrych związkach małżonkowie wspólnie podejmują decyzje. Gotowość dzielenia się władzą komunikuje szacunek dla zdania i uczuć drugiego, co wzmacnia więź. Mężowie mają większą tendencję do dominacji, ale nauczenie się świata żony, jej sposobu widzenia wzbogaca i rozwija osobowo (uczy „dawać”). Mężczyzna staje się też lepszym ojcem dla dzieci.  Wspólnie zdefiniowane cele i sposoby rozwiązań kwestii w każdym obszarze życia, uwzględniające i męski i kobiecy punkt widzenia, najlepiej chronią więzi i dobro całej rodziny. Rozwijajcie w sobie gotowość do kompromisu. Ustępujcie, aby wygrać.  Zdefiniujcie indywidualnie aspekty, w których możecie ustąpić, oraz te, w których nie zrezygnujecie, porównajcie i przedyskutujcie rozwiązanie.

5. ROZWIĄZUJCIE PROBLEMY DAJĄCE SIĘ ROZWIĄZAĆ

Badania pokazują, że oznaki głębokiego kryzysu: krytyka (nie narzekanie na sytuacje, zdarzenia), pogarda (dotycząca osoby), powodują postawę obronną i rodzą mur obojętności. W większości dobrych związków kłótnie i konflikty istnieją, ale nie wywołują tych 4 zwiastunów kryzysu. Unikajcie krytyki i pogardy. Poczucie humoru ratuje trudne rozmowy.

Problemy nawracające to takie, które będą się wciąż pojawiać. Sytuacja poprawi się, gdy będziecie czuli się swobodnie żyjąc ze sobą pomimo dzielących Was różnic. Problemy rozwiązywalne dotyczą zwykle organizacji życia–opracujcie strategię rozwiązania. Problemy paraliżujące–głębsze, dotyczą relacji, stosunku do drugiej osoby i postrzegania jej. Trzeba je rozwiązywać. Gdy proszę o przebaczenie uznaję swój błąd (nazywam go). Przebaczenie to akt woli: ja chcę przebaczyć. Gdy przebaczę, nie wracam już do tej sytuacji w rozmowach, kłótniach.

NAJBARDZIEJ TYPOWE PROBLEMY W WIĘKSZOŚCI ZWIĄZKÓW

TEŚCIOWIE-RODZICE. Zbudujcie poczucie „my”- solidarności między mężem i żoną.  Może to wymagać zerwania lub odseparowania się od rodziców-teściów. PIENIĄDZE. Ważne jest stworzenie równowagi pomiędzy wolnością i poczuciem kontroli, jaką dają a bezpieczeństwem i zaufaniem, których są symbolem.  Kluczem jest rozmowa o potrzebach, celach, marzeniach i wspólne planowanie wydatków.  PRACA. Jakie miejsce zajmuje na indywidualnej liście waszych priorytetów?  Czym jest praca dla męża i żony ?  Czy praca buduje związek czy tylko realizuje indywidualne cele ?  SEKS. Bardzo delikatna sfera domagająca się uwagi i wrażliwości na różnice. Jest źródłem satysfakcji,  gdy wcześniej zbudowany zostanie fundament przyjaźni i również ją wzmacnia. PROWADZENIE DOMU.PODZIAŁ OBOWIĄZKÓW. Uświadomcie sobie, jak to wyglądało  w waszym domu rodzinnym. Te wzorce macie wewnętrznie wpisane.  A jakie są obecne potrzeby w tym obszarze w waszym związku? Czego oczekujecie od współmałżonka i co możecie mu ofiarować?

SĄ TO UMIEJĘTNOŚCI, KTÓRYCH MOŻNA SIĘ NAUCZYĆ

4 symptomy kryzysu

1. krytyka zachowań – może prowadzić do

2. pogardy osoby

3. postawa obronnej – w rozmowach słychać obronę

4. mur obojętności, milczenie



Opowieść o dwóch mózgach.
Co różni mężczyzn i kobiety?

W dniu 27 czerwca 2015 r. odbyły się drugie Warsztaty rozwoju osobistego na temat: „Opowieść o dwóch mózgach. Co różni mężczyzn i kobiety?” Organizatorem było Centrum Więź we współpracy z Polpharmą i duszpasterstwem rodzin diecezji pelplińskiej.


1. Mózg męski i mózg kobiecy – ks. Krzysztof Naczk


Możesz zobaczyć skecz pt. „Kwiaty” – kabaretu Hrabi, od którego rozpoczął się wykład

https://www.youtube.com/watch?v=Hz-nII29Is8

Można zobaczyć Koń Polski Marian czy ty mnie jeszcze kochasz


Barbara i Grzegorz Paź

Przywitanie

2. Różnice w potrzebach psychicznych i mechanizm projekcji a narastanie konfliktów cz. 1

Różnice w potrzebach psychicznych i mechanizm projekcji a narastanie konfliktów cz. 2


3. Różnice w przeżywaniu seksualności – Barbara i Grzegorz Paź


4. Wartość dobrych relacji w perspektywie wychowania i ochrony dzieci – najnowsze odkrycia badawcze – Barbara i Grzegorz Paź


Pytania 1

Pytania 2



W Starogardzie Gd. odbył się warsztat komunikacji pod tytułem: „Jak rozmawiać, żeby się zrozumieć w 21. wieku?”.


W dniu 16 maja 2015 w Audytorium Polpharmy w Starogardzie Gd. prowadziła go Małgorzata Jamoc-Hecht, profesjonalny trener komunikacji, pracownik firmy DOOR. Organizatorem spotkania było Centrum Psychologiczno-Pastoralne „Więź” we współpracy z Polpharmą.

Celem warsztatu było nabycie praktycznych umiejętności rozwiązywania konfliktów oraz radzenia sobie z emocjami swoimi i rozmówcy, poprawa komunikacji w małżeństwie, rodzinie i innych ważnych relacjach. W zajęciach wzięło udział 180 osób z różnych części diecezji pelplińskiej oraz kila osób spoza niej. Pani Małgorzata prowadziła sześciogodzinne zajęcia z łatwością nawiązując kontakt z uczestnikami. Mówiła o tym skąd się biorą emocje i jak je opanować. Udowadniała słuchaczom, że warto pozytywnie interpretować to, czego jesteśmy świadkami i najpierw przedstawiać rozmówcy fakty a dopiero potem swoją interpretację, swoje uczucia i domysły z tym związane. Przekonywała, że lepszym rozwiązaniem jest podejmować rozmowę niż przemilczać swój punkt widzenia. Pokazywała jak prowadzić kluczowe rozmowy, czyli takie, od których coś w naszym życiu zależy, polecając książkę o tytule „Kluczowe rozmowy”. Ukazywała jak ważny w rozmowie jest szacunek dla rozmówcy oraz branie pod uwagę jego potrzeb, pragnień. Wskazywała na znaczenie intonacji w mowie niewerbalnej. Podkreślała, że osobą, na którą mamy największy wpływ jesteśmy my sami, i siebie tak naprawdę jedynie możemy zmieniać. A kiedy występują w relacji wyraźnie zróżnicowane cele warto poszukać trzeciego rozwiązania, które zadowoli obie strony.




Audycja nagrana dzień po warsztacie „Jak rozmawiać żeby się zrozumieć w 21. wieku?” w Radio „Głos”.

Z trenerem komunikacji Małgorzatą Jarmoc Hecht rozmawia ks. Sławomir Ałaszewski


Starogardzki oddział Centrum Więź obchodził swoją pierwszą rocznicę w dniu 17 lutego 2015 r.


Na świętowanie rocznicy działalności Centrum Wieź w Starogardzie Gdańskim przybyli nie tylko posługujący w naszym centrum, ale również dostojni goście, ks. Biskup Ryszard Kasyna, Prezydent Miasta Janusz Stankowiak oraz przedstawiciele władz i zaprzyjaźnionych instytucji.

Zachęcamy do wysłuchania wielopokoleniowej kolędy śpiewanej przez różne osoby związane z Centrum Psychologiczno – Pastoralnym WIĘŹ.


Odbyło się spotkanie opłatkowe dla osób biorących udział we wspieraniu rodzin w Centrum Psychologiczno-Pastoralnym „WIĘŹ”.


Centrum WIĘŹ od niedawna ma już trzy oddziały swojej posługi: Tczew, Starogard Gd. oraz Chojnice.

We wszystkich punktach potrzebujący uzyskują pomoc psychologiczną, pedagogiczną i wsparcie duchowe. W Starogardzie dodatkowo odbywają się zajęcia rozwojowe dla dzieci i formacja wolontariuszy.

Specjaliści z trzech oddziałów spotkali się w Starogardzie 17 grudnia 2014 r., aby podzielić się opłatkiem i złożyć sobie życzenia Bożonarodzeniowe.


Zaproszenie na spotkania adwentowe


Pierwsze spotkanie

„Co Anioł mówił do Maryi i do Józefa

i co mówi do dzisiejszych kobiet i mężczyzn”,

spotkanie poprowadził ks. dr Sławomir Ałaszewski, Duszpasterz Rodzin Diecezji Pelplińskiej.


„Błogosławię zamiast narzekać”

Drugie Spotkanie Adwentowe we Więzi

Ks. dr Rafał Barciński, ojciec duchowny Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie



Ks. Wojciech Głogowski poprowadził trzecie Spotkanie Adwentowe

w Centrum Więź

„O zagubionej owcy, o zagrożeniach wiary dzisiaj.

Jak wyszukiwać, brać na ramiona zagubione owce i przyprowadzać do wspólnoty Kościoła?”