Archive for category: Bez kategorii

Czytanie z Księgi Proroka Jeremiasza

Jr 31, 31-32a, 33-34a

Pan mówi: Oto nadchodzą dni, kiedy zawrę z domem Izraela i z domem judzkim nowe przymierze.
Nie jak przymierze, które zawierałem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by wyprowadzić z ziemi egipskiej.
Lecz takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan.
Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa, wypiszę na ich sercu. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi narodem.
I nie będą się musieli wzajemnie pouczać jeden mówiąc do drugiego: „Poznajcie Pana!”
Wszyscy bowiem, od najmniejszego do największego, poznają Mnie.

Oto słowo Boże.

Czytanie z Pieśni nad Pieśniami

Pnp 2,8-10.14.16a; 8,6-7a

Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi!
Biegnie przez góry, skacze po pagórkach.
Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia.
Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.
Miły mój odzywa się i mówi do mnie: „Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź! Gołąbko ma, ukryta w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku”.
Mój miły jest mój, a ja jestem jego.
On mi powiedział: „Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Otchłań, żar jej to żar ognia, płomień Pański. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki”.

Oto słowo Boże

Czytanie z Pieśni nad Pieśniami

Pnp 2, 8-10. 14. 16a; 8, 6-7a

Oto ukochany mój! Oto On! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach.
Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia.
Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.
Miły mój odzywa się i mówi do mnie:
„Powstań, przyjaciółko moja, piękna moja i pójdź!
Gołąbko moja, ukryta w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści,
ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos!
Bo słodki jest głos twóji twarz pełna wdzięku”.
Mój miły należy do mnie, a ja do niego. On mi powiedział:
Połóż mię jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu,
bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak otchłań,
żar jej to żar ognia, płomień Pana.
Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki.

Oto słowo Boże.

Czytanie z Księgi Tobiasza

Tb 7, 9C-10

Gdy Raguel prosił Tobiasza, aby usiadł do obiadu, rzekł Tobiasz :,,Ja tu dziś jeść ani pić niebędę, aż zgodzisz się na moją prośbę i obiecasz dać mi za żoną Sarę, twoją córkę”.

A gdy Raguel ociągał się i nie dawał żadnej odpowiedzi proszącemu, rzekł mu anioł: „Niebój się dać jej Tobiaszowi, bo właśnie jemu, bojącemu się Boga, ma się dostać za żonę twojacórka, i dlatego nikt inny nie mógł jej mieć”.

Rzekł więc Raguel: „Nie wątpię, że Bóg dopuścił przed swe oczy modlitwy i łzy moje. Iwierzę, że dlatego sprawił to, że przyszliście do mnie, żeby się Sara złączyła z rodem swymwedług zakonu Mojżeszowego, a teraz nie wątp, że ją dam tobie”.

I ująwszy prawą rękę swojej córki, podał ją w prawą rękę Tobiasza mówiąc: „Bóg Abrahamai Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba niech będzie z wami, i niech On was złączy, i niech wypełnibłogosławieństwo swoje nad wami”.

I wziąwszy kartę, uczynił zapis małżeństwa. A potem ucztowali, błogosławiąc Boga.

Oto słowo Boże.

Czytanie z Księgi Rodzaju

Rdz 2, 18-24

Pan Bóg rzekł: „Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam: uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”. Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptaki powietrzne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę ,,istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: „Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta”. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

Oto słowo Boże.